Κατ' αρχάς οφείλουμε αφ' ενός να ανατρέξουμε εις την εφεύρεση της ίδιας της εννοiας της δημοκρατίας, και αφ' εταίρου να ειδούμε που εκατατάσετο κατά την ίδια περίοδο και κατά την περίοδο της άνθισης του πολιτισμού στην κλασική περίοδο.
Η έννοια της δημοκρατίας εγεννήθη εν Ελλάδι, θέτοντας έτσι μοναδικούς κριτές της αξίας της τους δημιουργούς της. Στην ιδανική πολιτεία, η δημοκρατία είναι ένα πολίτευμα ελαφρώς χειρότερο της τυραννίας. Και πως να μην είναι άλλωστε, αφού η απόφασις δια θέματα σημαντικά και εξειδικευμένα, επαφίονται στα χέρια ασχέτων και αδαών ουρακοτάγκων.
Βλέπουμε τις αποφάσεις για εξαιρετικά σημαντικά θέματα όπως της οικονομίας, της υγείας, της εξωτερικής πολιτικής, της ασφαλείας, της παιδείας κλπ. να παίρνονται από επαγγελματίες ψεύτες, λαοπλάνους, ιδιοτελείς υπανθρώπους, που εκτελούν εντολές χωρίς κανέναν ενδοιασμό, θέτοντας την προσωπική τους γλειώδη αναρρίχηση πέρα και πάνω από οποιαδήποτε προσφορά για το λαό. Για εκείνο το λαό τον οποίο ορκίζεται να προστατεύει και να υπηρετεί.
Πλείστα παραδείγματα έχουν υπάρξει στην ιστορία, τα οποία αποδεικνύουν την αποτυχία της δημοκρατίας.
Η λήψη αποφάσεων για μια ομάδα ανθρώπων, ένα τομέα ή έναν κλάδο, γίνεται χωρίς την παραμικρή γνώση της ίδιας της φύσης της ομάδας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η λήψη αποφάσεων και η δημιουργία νόμων για τον αγροτικό τομέα, από άτομα τα οποία δεν γνωρίζουν ότι τα λαχανικά φυτρώνουν από την γη και δεν παράγονται απο μηχανήματα εντός εργοστασίων. Νόμοι οι οποίοι καλύπτουν οικονομικά ή συγκεκριμένους
γαιοκτήμονες οι οποίοι έχουν απομακρυνθεί από την ίδια την πρωτογεννή παραγωγή και έχουν εντρυφήσει στο εμπόριο, την λαμογιά και την απατεωνιά με μοναδικό στόχο τον πλουτισμό. Με μοναδικό στόχο τον όλο και μεγαλύτερο πλούτο και χωρίς την παραμικρή υποστήριξη στην ίδια την παραγωγή της γεωργίας και βέβαια χωρίς την βραχυπρόθεσμη ανάπτυξη της.
Όλοι όσοι ψηφίζουν και αποφασίζουν για την τύχη της αγροτικής ανάπτυξης έχοντας σπουδάσει σε περίτρανες χώρες του εξωτερικού και με υψηλότατους βαθμούς αποφοίτησης γνωρίζοντας τέλεια τις έννοιες του χρηματιστηρίου, αλλά και την τέχνη της ρητορικής με χρώμα αποπλάνησης, δεν γνωρίζουν καν πως μυρίζει το χώμα από το οποίο τρέφονται και οι ίδιοι, και ούτε λόγος δεν γίνεται για την γνώση που θα έπρεπε να έχουν για την μαγική διαδικασία της γέννησης από έναν σπόρο, ενός ολόκληρου φυτού που
παράγει καρπούς.
Αντιστοίχως αν πάρουμε για παράδειγμα την Θράκη, περιοχή η οποία τόσο μακρόχρονη έχει ιστορία, τελεί υπο καθεστώς κατάκτησης, θέτοντας τους Θρακιώτες στο περιθώριο, έχει γίνει θέμα ελάσσονος σημασίας, αφού δεν υπάρχει κέρδος το οποίο μπορεί να προκύψει από οποιαδήποτε ενέργεια εκεί. Οι κατά καιρούς ελάχιστες φωνές οι οποίος ομιλούν για την παρούσα κατάσταση, θέτονται αμέσως υπο περιορισμό και αρκετές φορές υπο διωγμό.
Έχοντας πάλι τα ίδια παχύδερμα τα οποία τεχνιέντως κοροϊδεύουν τον λαό, ρητορεύοντας στα μέσα μαζικής εξημέρωσης, συνεδριάζουν για να αποφασίσουν ότι η Θράκη βρίσκεται σε καλή κοινωνική, πολιτική και οικονομική κατάσταση και δεν χρίζει καμίας υποστήριξης. Αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι είναι αυτοί οι οποίοι χωρίς κανένα δισταγμό θα προχωρήσουν στην άτυπη πώληση της ευρύτερης περιοχής της Θράκης, ευαγγελίζοντας τα λόγια γνωστής πολιτικού που εδήλωσε ευθαρσώς ότι δύναται να χαθούν εθνικές κυριαρχίες για την δημιουργία καλών σχέσεων με την Ευρωπαϊκή Ένωση, με άλλα λόγια, απαιτείται η πλήρης υποταγή των Ελλήνων στις οικονομικές
διαθέσεις των Ευρωπαίων κυριάρχων. Των Ευρωπαίων που δημιούργησαν μια νέα οικονομική αυτοκρατορία με γεύση 3ου Ράιχ, και με προσκυνημένους υπηκόους. Και όλα αυτά με την σημαία της πλήρους δημοκρατίας.
Γνωστή επίσης είναι και η "αστεία" ιστορία που λέει ότι: "Δημοκρατία είναι τέσσερεις λύκοι και ένα πρόβατο ψηφίζουν τι θα φάνε για βραδυνό."
Και πως αλλιώς μπορεί κάποιος να δεί την δημοκρατία, αν όχι σαν ένα τσούρμο από φοβισμένους και παραπλανημένους υποτελείς που κρύβονται πίσω από την ισχύ της μάζας για να προστατεύσουν τις μίζερες, υπόδουλες ζωούλες τους ώστε να μην αλλάξουν τα ελάχιστα κατακτημένα της παγωμένης νύχτας που λένε βίο. Μόνο που αγνοούν ότι ο βίος περιλαμβάνει την βία, την δράση, την κίνηση. Ο βίος είναι αυτό το οποίο δημιουργεί ο κάθε ένας από τους ανθρώπους που αποτελούν μια κοινωνία. Την κοινωνία την οποία αν
δεν παλέψουν να την κρατήσουν στο ύψος της Αρετής της ομάδας, του λάβαρου που υψώνουν, δεν αξίζει την ίδια την ύπαρξη, την επιβίωσή της στο θαύμα που λέγεται ζωή.
Δημοκρατία καλείται αυτό το οποίο ελαχιστοποιεί και μειώνει την ύπαρξη, την ανδρεία και τον ηρωισμό που ορίζει τον δρόμο για την κατάκτηση της θέσης του ημίθεου. Δημοκρατία είναι ο φόβος της υποστήριξης του δικαίου του ενός, ακόμα και όταν αυτό σημαίνει την απώλεια της προσωπικότητας. Δημοκρατία είναι η εθελούσια παραμονή εντός της στάνης του τσομπάνη, με πρόσχημα την ασφάλεια, πλαστή και αυτή, για την θυσία και σφαγή της μάζας στο όνομα των αρχόντων που βρίσκονται πολύ μακρυά και έξω από την δημοκρατία. Και είναι πασιφανές ότι η δημοκρατία δεν προστατεύει, αλλά
εγκλωβίζει τον άνθρωπο, όπως αντίθετα γίνεται με τους άρχοντες που είτε με την οικονομική εξουσία, είτε με την εξουσία του κλήρου, είτε με την πολιτική, απόλυτη πολιτική εξουσία, δεν παρέχουν κανένα δικαίωμα επιλογής σε κανέναν. Δρούν, πράττουν και αποφασίζουν χωρίς την ανάγκη της μάζας, του λαού, της δημοκρατίας. Έχουμε δεί όλοι πολιτικούς που αν δεν βρίσκονταν στην θέση του εξουσιαστή θα είχαν καταδικαστεί ακόμα και σε θάνατο σε κάποια μέρη του κόσμου, να βρίσκονται ακόμα και κατήγοροι.
Πέρα και πάνω από τους πολιτικούς όμως βρίσκονται αυτοί οι οποίοι χρησιμοποιούν την δημοκρατία ως όπλο χειραγώγησης και χαλιναγώγησης όλου του πλανήτη. Και είναι πασιφανέστατο πως υπάρχει μια τεράστια προσπάθεια εξάπλωσης του ιδίου αυτού πολιτεύματος σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Και είναι τουλάχιστον "απάνθρωπο" για αυτούς να υπάρχει μέρος στον κόσμο που να μην είναι δημοκρατικό.
Δημοκρατία διαλέγουν δύο και μόνον ομάδες ανθρώπων, αυτοί που δεν μπορούν να ζήσουν ελεύθεροι, και αυτοί που θέλουν να ελέγχουν μέσω αυτής.
Αν αναλογιστεί κανείς την σημερινή κατάσταση σε όλες τις δημοκρατικές χώρες, και το αποτέλεσμα που έχουν σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο, δεν μπορεί παρά να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι: "Η δημοκρατία είναι ένα αποτυχημένο πολίτευμα" αλλά και ότι τα πολιτεύματα τα οποία παρήγαγαν πολιτισμό, δεν ήταν αυτά τα οποία είχαν δημοκρατία. Ξεκινώντας από τους Έλληνες που δημοκρατία είχαν τα τελευταία χρόνια πριν από την αρχή της πτώσης με την κυριαρχία της Ρώμης επί των Ελληνικών εδαφών, και
επεκτείνοντας σε όλους τους μεγάλους πολιτισμούς, γνωστούς και μη, από την αρχαία Αίγυπτο, την Ινδία, τους Ίνκας, τους Μάγιας, τους Ασντέκους, τους Ασσύριους και τόσους άλλους, δεν θα δει κανένα δημοκρατικό πολίτευμα πουθενά.
Δεν πρέπει να συγχέει κανείς την Πνύκα στην αρχαία Αθήνα, στην οποία η διαφορά είναι ότι όλοι όσοι ενεπλέκονταν σε θέματα τα οποία άπτονταν μαζικής συζητήσεως, μπορούσαν να εκθέσουν την γνώμη τους. Βέβαια, παρ' όλα αυτά, ακόμα και σε εκείνη την εποχή οι ρήτορες, κάτι σαν τους σημερινούς πολιτικούς μπορούσαν να παραπλανήσουν με την τέχνη τους, φτάνοντας στο ίδιο αποτέλεσμα που φτάνουν και σήμερα οι πολιτικοί.
Ένα εντελώς αντίθετο με την δημοκρατία πολίτευμα επεβλήθη από την Πεισίστρατο, ο οποίος παρόλο που τεχνιέντως και δολίως ανέβηκε στην εξουσία τρις, έμεινε στην ιστορία ως ένας από τους καλύτερους, δικαιότερους και αποδοτικότερους άρχοντες της αρχαίας Αθήνας. Είναι εμφανές ακόμα και από αυτό ότι σε θέματα στα οποία δεν έχει αναλωθεί ο κάθε πολίτης, ενδέχεται και να μην μπορεί να αποφασίζει ορθώς.
Δεν σημαίνει όμως ότι η έλλειψη δημοκρατίας θα δώσει την θέση της καθ' οιονδήποτε τρόπο στην αναρχία, ή στην έλλειψη ελευθερίας. Αντιθέτως είτε με κάποιο γνωστό πολίτευμα το οποίο δύναται να παράσχει στους πολίτες της πόλεως στην οποία ασκείται τον βέλτιστο βίο, και την ελευθερία που αρμόζει, είτε με την έλλειψη πολιτεύματος και την αντικατάστασή του με την παιδεία εις το σύνολο των ατόμων, δύναται να είναι απείρως καλύτερο από την ίδια την δημοκρατία.
Βεβαίως μπορεί κάποιος να πει ότι η δημοκρατία δεν είναι αυτό το οποίο φαίνεται παραπάνω ή ότι δεν είναι η έννοια της δημοκρατίας αυτό το οποίο αναγνωρίζουμε ως πολίτευμα στον παρόντα χρόνο. Υπό την ίδια έννοια, αυτό το οποίο έχει ως ιδανικό ο καθ' εις σίγουρα δεν βρίσκει σύμπνοια με την ίδια την έννοια της δημοκρατίας ως πολίτευμα. Ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά, αν διαχωριστεί από ότι του έχει εμφυτευτεί από τα μέσα μαζικής εξημέρωσης και όλα τα βιβλία και δημοσιεύματα τα οποία εξυμνούν την δημοκρατία, μπορεί να διακρίνει την βέλτιστη κατάσταση βίου στην οποία πολιτεύματα σαν την επιφαινόμενη δημοκρατία δεν έχουν ουδεμία θέση.
Η έννοια της δημοκρατίας εγεννήθη εν Ελλάδι, θέτοντας έτσι μοναδικούς κριτές της αξίας της τους δημιουργούς της. Στην ιδανική πολιτεία, η δημοκρατία είναι ένα πολίτευμα ελαφρώς χειρότερο της τυραννίας. Και πως να μην είναι άλλωστε, αφού η απόφασις δια θέματα σημαντικά και εξειδικευμένα, επαφίονται στα χέρια ασχέτων και αδαών ουρακοτάγκων.
Πλείστα παραδείγματα έχουν υπάρξει στην ιστορία, τα οποία αποδεικνύουν την αποτυχία της δημοκρατίας.
Η λήψη αποφάσεων για μια ομάδα ανθρώπων, ένα τομέα ή έναν κλάδο, γίνεται χωρίς την παραμικρή γνώση της ίδιας της φύσης της ομάδας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η λήψη αποφάσεων και η δημιουργία νόμων για τον αγροτικό τομέα, από άτομα τα οποία δεν γνωρίζουν ότι τα λαχανικά φυτρώνουν από την γη και δεν παράγονται απο μηχανήματα εντός εργοστασίων. Νόμοι οι οποίοι καλύπτουν οικονομικά ή συγκεκριμένους
γαιοκτήμονες οι οποίοι έχουν απομακρυνθεί από την ίδια την πρωτογεννή παραγωγή και έχουν εντρυφήσει στο εμπόριο, την λαμογιά και την απατεωνιά με μοναδικό στόχο τον πλουτισμό. Με μοναδικό στόχο τον όλο και μεγαλύτερο πλούτο και χωρίς την παραμικρή υποστήριξη στην ίδια την παραγωγή της γεωργίας και βέβαια χωρίς την βραχυπρόθεσμη ανάπτυξη της.
Όλοι όσοι ψηφίζουν και αποφασίζουν για την τύχη της αγροτικής ανάπτυξης έχοντας σπουδάσει σε περίτρανες χώρες του εξωτερικού και με υψηλότατους βαθμούς αποφοίτησης γνωρίζοντας τέλεια τις έννοιες του χρηματιστηρίου, αλλά και την τέχνη της ρητορικής με χρώμα αποπλάνησης, δεν γνωρίζουν καν πως μυρίζει το χώμα από το οποίο τρέφονται και οι ίδιοι, και ούτε λόγος δεν γίνεται για την γνώση που θα έπρεπε να έχουν για την μαγική διαδικασία της γέννησης από έναν σπόρο, ενός ολόκληρου φυτού που
παράγει καρπούς.
Αντιστοίχως αν πάρουμε για παράδειγμα την Θράκη, περιοχή η οποία τόσο μακρόχρονη έχει ιστορία, τελεί υπο καθεστώς κατάκτησης, θέτοντας τους Θρακιώτες στο περιθώριο, έχει γίνει θέμα ελάσσονος σημασίας, αφού δεν υπάρχει κέρδος το οποίο μπορεί να προκύψει από οποιαδήποτε ενέργεια εκεί. Οι κατά καιρούς ελάχιστες φωνές οι οποίος ομιλούν για την παρούσα κατάσταση, θέτονται αμέσως υπο περιορισμό και αρκετές φορές υπο διωγμό.
Έχοντας πάλι τα ίδια παχύδερμα τα οποία τεχνιέντως κοροϊδεύουν τον λαό, ρητορεύοντας στα μέσα μαζικής εξημέρωσης, συνεδριάζουν για να αποφασίσουν ότι η Θράκη βρίσκεται σε καλή κοινωνική, πολιτική και οικονομική κατάσταση και δεν χρίζει καμίας υποστήριξης. Αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι είναι αυτοί οι οποίοι χωρίς κανένα δισταγμό θα προχωρήσουν στην άτυπη πώληση της ευρύτερης περιοχής της Θράκης, ευαγγελίζοντας τα λόγια γνωστής πολιτικού που εδήλωσε ευθαρσώς ότι δύναται να χαθούν εθνικές κυριαρχίες για την δημιουργία καλών σχέσεων με την Ευρωπαϊκή Ένωση, με άλλα λόγια, απαιτείται η πλήρης υποταγή των Ελλήνων στις οικονομικές
διαθέσεις των Ευρωπαίων κυριάρχων. Των Ευρωπαίων που δημιούργησαν μια νέα οικονομική αυτοκρατορία με γεύση 3ου Ράιχ, και με προσκυνημένους υπηκόους. Και όλα αυτά με την σημαία της πλήρους δημοκρατίας.
Γνωστή επίσης είναι και η "αστεία" ιστορία που λέει ότι: "Δημοκρατία είναι τέσσερεις λύκοι και ένα πρόβατο ψηφίζουν τι θα φάνε για βραδυνό."
Και πως αλλιώς μπορεί κάποιος να δεί την δημοκρατία, αν όχι σαν ένα τσούρμο από φοβισμένους και παραπλανημένους υποτελείς που κρύβονται πίσω από την ισχύ της μάζας για να προστατεύσουν τις μίζερες, υπόδουλες ζωούλες τους ώστε να μην αλλάξουν τα ελάχιστα κατακτημένα της παγωμένης νύχτας που λένε βίο. Μόνο που αγνοούν ότι ο βίος περιλαμβάνει την βία, την δράση, την κίνηση. Ο βίος είναι αυτό το οποίο δημιουργεί ο κάθε ένας από τους ανθρώπους που αποτελούν μια κοινωνία. Την κοινωνία την οποία αν
δεν παλέψουν να την κρατήσουν στο ύψος της Αρετής της ομάδας, του λάβαρου που υψώνουν, δεν αξίζει την ίδια την ύπαρξη, την επιβίωσή της στο θαύμα που λέγεται ζωή.
Δημοκρατία καλείται αυτό το οποίο ελαχιστοποιεί και μειώνει την ύπαρξη, την ανδρεία και τον ηρωισμό που ορίζει τον δρόμο για την κατάκτηση της θέσης του ημίθεου. Δημοκρατία είναι ο φόβος της υποστήριξης του δικαίου του ενός, ακόμα και όταν αυτό σημαίνει την απώλεια της προσωπικότητας. Δημοκρατία είναι η εθελούσια παραμονή εντός της στάνης του τσομπάνη, με πρόσχημα την ασφάλεια, πλαστή και αυτή, για την θυσία και σφαγή της μάζας στο όνομα των αρχόντων που βρίσκονται πολύ μακρυά και έξω από την δημοκρατία. Και είναι πασιφανές ότι η δημοκρατία δεν προστατεύει, αλλά
εγκλωβίζει τον άνθρωπο, όπως αντίθετα γίνεται με τους άρχοντες που είτε με την οικονομική εξουσία, είτε με την εξουσία του κλήρου, είτε με την πολιτική, απόλυτη πολιτική εξουσία, δεν παρέχουν κανένα δικαίωμα επιλογής σε κανέναν. Δρούν, πράττουν και αποφασίζουν χωρίς την ανάγκη της μάζας, του λαού, της δημοκρατίας. Έχουμε δεί όλοι πολιτικούς που αν δεν βρίσκονταν στην θέση του εξουσιαστή θα είχαν καταδικαστεί ακόμα και σε θάνατο σε κάποια μέρη του κόσμου, να βρίσκονται ακόμα και κατήγοροι.
Πέρα και πάνω από τους πολιτικούς όμως βρίσκονται αυτοί οι οποίοι χρησιμοποιούν την δημοκρατία ως όπλο χειραγώγησης και χαλιναγώγησης όλου του πλανήτη. Και είναι πασιφανέστατο πως υπάρχει μια τεράστια προσπάθεια εξάπλωσης του ιδίου αυτού πολιτεύματος σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Και είναι τουλάχιστον "απάνθρωπο" για αυτούς να υπάρχει μέρος στον κόσμο που να μην είναι δημοκρατικό.
Δημοκρατία διαλέγουν δύο και μόνον ομάδες ανθρώπων, αυτοί που δεν μπορούν να ζήσουν ελεύθεροι, και αυτοί που θέλουν να ελέγχουν μέσω αυτής.
Αν αναλογιστεί κανείς την σημερινή κατάσταση σε όλες τις δημοκρατικές χώρες, και το αποτέλεσμα που έχουν σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο, δεν μπορεί παρά να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι: "Η δημοκρατία είναι ένα αποτυχημένο πολίτευμα" αλλά και ότι τα πολιτεύματα τα οποία παρήγαγαν πολιτισμό, δεν ήταν αυτά τα οποία είχαν δημοκρατία. Ξεκινώντας από τους Έλληνες που δημοκρατία είχαν τα τελευταία χρόνια πριν από την αρχή της πτώσης με την κυριαρχία της Ρώμης επί των Ελληνικών εδαφών, και
επεκτείνοντας σε όλους τους μεγάλους πολιτισμούς, γνωστούς και μη, από την αρχαία Αίγυπτο, την Ινδία, τους Ίνκας, τους Μάγιας, τους Ασντέκους, τους Ασσύριους και τόσους άλλους, δεν θα δει κανένα δημοκρατικό πολίτευμα πουθενά.
Δεν πρέπει να συγχέει κανείς την Πνύκα στην αρχαία Αθήνα, στην οποία η διαφορά είναι ότι όλοι όσοι ενεπλέκονταν σε θέματα τα οποία άπτονταν μαζικής συζητήσεως, μπορούσαν να εκθέσουν την γνώμη τους. Βέβαια, παρ' όλα αυτά, ακόμα και σε εκείνη την εποχή οι ρήτορες, κάτι σαν τους σημερινούς πολιτικούς μπορούσαν να παραπλανήσουν με την τέχνη τους, φτάνοντας στο ίδιο αποτέλεσμα που φτάνουν και σήμερα οι πολιτικοί.
Ένα εντελώς αντίθετο με την δημοκρατία πολίτευμα επεβλήθη από την Πεισίστρατο, ο οποίος παρόλο που τεχνιέντως και δολίως ανέβηκε στην εξουσία τρις, έμεινε στην ιστορία ως ένας από τους καλύτερους, δικαιότερους και αποδοτικότερους άρχοντες της αρχαίας Αθήνας. Είναι εμφανές ακόμα και από αυτό ότι σε θέματα στα οποία δεν έχει αναλωθεί ο κάθε πολίτης, ενδέχεται και να μην μπορεί να αποφασίζει ορθώς.
Δεν σημαίνει όμως ότι η έλλειψη δημοκρατίας θα δώσει την θέση της καθ' οιονδήποτε τρόπο στην αναρχία, ή στην έλλειψη ελευθερίας. Αντιθέτως είτε με κάποιο γνωστό πολίτευμα το οποίο δύναται να παράσχει στους πολίτες της πόλεως στην οποία ασκείται τον βέλτιστο βίο, και την ελευθερία που αρμόζει, είτε με την έλλειψη πολιτεύματος και την αντικατάστασή του με την παιδεία εις το σύνολο των ατόμων, δύναται να είναι απείρως καλύτερο από την ίδια την δημοκρατία.
Βεβαίως μπορεί κάποιος να πει ότι η δημοκρατία δεν είναι αυτό το οποίο φαίνεται παραπάνω ή ότι δεν είναι η έννοια της δημοκρατίας αυτό το οποίο αναγνωρίζουμε ως πολίτευμα στον παρόντα χρόνο. Υπό την ίδια έννοια, αυτό το οποίο έχει ως ιδανικό ο καθ' εις σίγουρα δεν βρίσκει σύμπνοια με την ίδια την έννοια της δημοκρατίας ως πολίτευμα. Ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά, αν διαχωριστεί από ότι του έχει εμφυτευτεί από τα μέσα μαζικής εξημέρωσης και όλα τα βιβλία και δημοσιεύματα τα οποία εξυμνούν την δημοκρατία, μπορεί να διακρίνει την βέλτιστη κατάσταση βίου στην οποία πολιτεύματα σαν την επιφαινόμενη δημοκρατία δεν έχουν ουδεμία θέση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου