''Όστις εταίρους δέδοικε, δούλος ων λέληθεν εαυτόν''. Αντισθένης.
όποιος φοβάται τους άλλους, γίνεται δούλος χωρίς να το καταλάβει.

Η πνευματική εξωστρέφεια και οξυδέρκεια του Ελληνικού Λαού, η αρχαία κληρονομική λεβεντιά, το αθάνατο ήθος του και ο ηρωικός του πλούτος, η ανεξάντλητη μεγαθυμία του, η Αγάπη και ο Ερωτας για την Πατρίδα και την Ελευθερία, η πύρηνη ψυχή του, είναι μερικά από τα σπουδαία χαρακτηριστικά που έχει.

Οχι, δεν ευλογώ τα γένια μου επειδή γεννήθηκα σε αυτόν τον μοναδικό τόπο, απλώς εκφράζω κάποιες σκέψεις που μου δημιουργήθηκαν σήμερα το πρωϊ, όταν ανοίγοντας την τηλεόραση έπεσα πάνω σε μια εκπομπή που έδειχνε στο Σύνταγμα πρωί-πρωί, μια ουρά ανθρώπων να περιμένει υπομονετικά να πάρει κάποια τρόφιμα δωρεάν που κάποιοι παραγωγοί από την Βοιωτία προσέφεραν.

Κοίταζα αυτόν τον κόσμο που σιωπηλά με ένα τσιγάρο στο χέρι σαν λυχνάρι ευχών, σχεδόν δουλικά, περίμενε για να πάρει δύο σακούλες με πατάτες και καρότα, ενώ γελώντας σφιγμένα και έχοντας τυλίξει την βαθιά του μοναξιά, την ανωνυμία και τον φόβο του μέσα σε μάλλινα κασκόλ, σκούφους και μαύρα γυαλιά, έκλαιγε για το τώρα του, το πρίν και το μετά του.Εβλεπα αυτόν τόν καταπιεσμένο κόσμο να στέκεται, όρθιος, γυμνός μπροστά στους θεούς του χωρίς τα πυρομαχικά του και να περιμένει έναν ατελείωτο θάνατο.Αυτόν τον κόσμο που η φωνή του έχει χρόνια τώρα βραχνιάσει και δεν βγαίνει καθαρή.Εβλεπα την δουλία του φόβου στα μάτια του.

Εβλεπα την αγωνία του μην τυχόν και δεν περισσέψουν σακκούλες και δεν προλάβει κι αυτός να πάρει, μύριζα το χνώτο του, άκουγα την καρδιά του να θέλει να ξεμπερδέψει γρήγορα από εκεί και να φύγει και να χαθεί μέσα στην ομίχλη του πλήθους.

Οι Ελληνες όμως, δεν φοβόμασταν ποτέ.Οτι και να ήταν απέναντί μας, εμείς σηκώναμε το κεφάλι και πηγαίναμε μπροστά.Μόνο μπροστά, ποτέ πίσω.Ηταν και παραμένει για τον Ελληνα όνειδος να λιποτακτεί από την ζωή,από την ζωή του.Να παραδίνει τα όνειρά του, και την δύναμή του και ότι τον κάνει να διαφέρει από άλλους, αμαχητί.

Δούλοι δεν υπήρξαμε ποτέ.Οσο και αν κάποιοι κάνουν φιλότιμες προσπάθειες να το αποδείξουν, δεν τους βγαίνει.Δεν σκύβουμε τον σβέρκο μας και δεν αρπάζουμε καρπαζιές.Ναι, και λάθη κάναμε και θα ξανακάνουμε γιατί μας αρέσει η περιπέτεια,το'χει το αίμα μας.

Ναι ρε, είναι μεγάλη μαγκιά να είσαι Ελληνας.Είναι μεγάλη διαστροφή να είσαι Ελληνας, να είσαι απίθανος,μοναδικός εραστής της Ζωής, να έχεις αλήτικη συμπεριφορά και όχι φάλτσα ψευτοκουλτούρα για να είσαι αρεστός,απλά αστός.Να μπορείς να κλαίς και να αφήνεις τα δάκρυά σου να τρέχουν χωρίς να φοβάσαι μην τυχόν σε περάσουν υπερβολικό.Γιατί ναι είμαστε υπερβολικοί σε όλα μας και σε όποιον γουστάρει.

Ναι ρε, είμαστε και υστερικοί και φωνάζουμε γιατί γουστάρουμε να ακούμε την ηχώ της φωνής μας στον ουρανό, μήπως και ακούσουν οι θεοί.

Ναι ρε ξενέρωτοι,ανέραστοι,ανοργασμικοί, μικροί ανόητοι και ανούσιοι,που ήρθατε εσείς να μας μάθετε των καθωσπρεπισμό των σαθρών αξιών σας, να παραστήσετε τους υπερ-ήρωες που ήρθαν για να λυτρώσουν και να σώσουν την Ελλάδα και στους οποίους πρέπει να υποταχτούμε.Εμποροι των εθνών.

Η φιλοσοφία σας περί Ελληνα μαζανθρώπου δεν περνάει εδώ.Τα καλούπια των σκέψεών μας τα φυλάμε καλά και οι σκέψεις μας θα σας εκδικούνται κάθε μέρα.