Η βάση του τίτλου κρύβεται στην αντίληψη της επίδρασης της μουσικής στην ψυχή του ανθρώπου.
Θυμηθείτε για μια στιγμή πως αισθάνεστε όταν ακούτε πένθιμη μουσική, όταν ακούτε μια μουσική ευχάριστη, η ακόμα μια μουσική εκνευριστική, επαναλαμβανόμενη, δυνατή.
Τώρα φανταστείτε ότι αυτή η μουσική είναι οι ήχοι που δημιουργεί ένα από τα όργανα που μας ξεχωρίζει από τα μη έλλογα όντα, το στόμα. Και τι γίνεται όταν αυτοί οι ήχοι είναι συνεχείς καθημερινοί και επαναλαμβανόμενοι. Αν τώρα αυτοί οι ήχοι έχουν πένθιμο τόνο, ή ακόμα εκνευριστικό, τι αποτέλεσμα θα είχαν αν σε όλη μας τη ζωή είμαστε αναγκασμένοι να ακούμε μόνο αυτούς τους ήχους;
Κάτι τέτοιο είναι και η ομιλία. Χρησιμοποιώντας διάφορες γλώσσες παράγονται δονήσεις, ήχοι, μουσικές, που αρχαίοι Σπαρτιάτες θα παρομοίαζαν με χρώματα. Αν όλη μας η ζωή ήταν βυθισμένη μέσα σε ένα τέτοιο ωκεανό από ήχους, τότε το σύνολο της ζωής μας θα ήταν ανυπόφορο, με τρόπο που δεν θα μπορούσαμε να κατανοήσουμε, παρ' εκτός, αν για λίγο θα μπορούσαμε να ακούσουμε μια διαφορετική μουσική.
Και τι είναι άραγε αυτό, που κάνει κάθε λαό να έχει διαφορετικά φυλετικά χαρακτηριστικά, αν δεν συμπεριλαμβάνει και την ίδια την γλώσσα που χρησιμοποιεί η φυλή αυτή;
Τώρα αν συγκρίνουμε διάφορες γλώσσες μεταξύ τους, μπορούμε να δούμε ένα πατρόν, που δημιουργείται από το ηχόχρωμα της γλώσσας του κάθε λαού.
Και δεν είναι τυχαίο που κάποιες γλώσσες όταν ακούγονται από κάποιον που δεν τις έχει ξανακούσει, του δημιουργούνται συγκεκριμένες απόψεις. Όπως μια αφρικανική γλώσσα, ακούγεται σαν τύμπανα, η Γερμανική ακούγεται σαν μπερδεμένα σύμφωνα μεταξύ τους.
Σίγουρα καθότι γράφω στην Ελληνική δεν μπορώ να διατυπώσω άποψη για το πως ακούγεται σε κάποιον που του είναι ξένη η γλώσσα, αλλά μπορώ μετά βεβαιότητας να συγκρίνω την μουσικότητα της καθαρεύουσας, με την ατονία και αρρυθμία της νεοελληνικής. Άλλο τόσο όμως μπορεί κάποιος να κατανοήσει ότι η μουσικότητα της γλώσσας της αρχαίας Ελληνικής, ήταν τροφή τόσο για το πνεύμα, όσο για την ψυχή και το σώμα. Από ιατρική απόψεως είναι πλέον γνωστό, ότι η διάθεση του ανθρώπου είναι αυτή που παίζει και έναν από τους βασικότερους ρόλους στην κατάσταση της υγείας του. Πέρα από τις ίδιες τις ιδιοσυχνότητες που δονούν τον εγκέφαλο, και η ίδια η μουσικότητα της γλώσσας, ή ακόμα καλύτερα της διαλέκτου, επηρεάζουν άμεσα την διάθεση και την ψυχική κατάσταση του ανθρώπου.
Από αυτά, καθώς και εκτενείς μελέτες και αναφορές στο θέμα είναι βέβαιο τουλάχιστον για τον γράφοντα το παρόν, ότι μη χρησιμοποιώντας την Ελληνική, ή πολύ καλύτερα την αρχαία Ελληνική, το σύνολο των ανθρώπων του πλανήτη, σταδιακά θα φθίνουν σε πνευματικότητα, ψυχική διάθεση, και φθίνοντος του καθ' ενός, όλος ο πλανήτης επηρεάζεται νευρωνικά και πεθαίνει.
Μιλήστε Ελληνικά, μιλάτε Ελληνικά παγκοσμίως. Η μη χρήση της Ελληνικής γλώσσας προκαλεί κακή διάθεση, έλλειψη ιδανικών, μη αντίληψη κανενός ιδεώδους και εσωτερική κατάρρευση.
ΕΕΕΚ
«…Και καθώς ήσυχη θα κοιμάσαι εδώ